همه گناه من این بود که به  تو که از یک مشت گل درست شدی سجده نکرم

پروردگارم اینقدر دوستت داشت که سجده به تو را با اطاعت از فرمانش یکی میدونست منم  که سجده نکردم شدم نافرمان واخراج شدم همین کافیه که نقش منفیه همه جا مال من باشه

ادم، بشر ، انسان، اعتراف کن که همه گناهات زیر سر من نیست! ...اعتراف کن یک موقع هایی کار کار نفس خودته ..من شدم یک توجیه واسه تو و گناهات

درسته قسم خوردم که وسوست کنم .نذارم به سعادت برسی

اما یک موقع هایی دست منو از پشت می بندی ...حواستو جمع گناهت کن من فقط وسوسه میکنم ..اما تو با کله میدوی.. بعضی وقتها حتی نیازی نیست وسوسه کنم خودت راهو میری و من فقط نگاهت میکنم و به خدا میگم دیدی من کاریش نداشتم

به ما گفتن مقام تو انسان از من وبقیه فرشته ها بالاتر چون به تو اراده دادن  اختیار دادن فکر دادن یک چیزی هم به نام عقل داری ... اما کو من که هیچ کدومش  و ندیدم ؟

شاید بلد نیستی ازشون استفاده کنی

ادم بیچاره دلم میسوزه واسه خدا که دلشو به تو خوش کرده و واست راه تقلب هم گذاشته و دستورالعمل استفاده از اون عقلت و اختیارتو ارادتم فرستاده ولی بازم کج میری..

پس گناهی از تو به گردن من نیست ..امضا :شیطان